طرح
در سال 1981 ، آرتور فلك دلقك مهماني و استندآپ كمدين با مادرش پني در شهر گاتهام زندگي مي كند. گاتهام سرشار از جرم و جنايت و بيكاري است و بسياري از مردم را از حق محروميت و فقير رها مي كند. آرتور از يك اختلال پزشكي رنج مي برد كه باعث مي شود در مواقع نامناسب بسته به خدمات اجتماعي براي دارو بخندد. پس از حمله گروهي از بزهكاران به آرتور در كوچه اي ، همكارش راندال براي محافظت اسلحه به او مي دهد. آرتور با همسايه خود ، مادر مجرد سوفي دوموند ، رابطه برقرار مي كند و او را به استندآپ روزمره خود در يك كلوپ شبانه دعوت مي كند.
اسلحه آرتور هنگام سرگرمي در بيمارستان كودكان ، از جيب او مي افتد. رندال دروغ مي گويد آرتور اسلحه را خودش خريده است و آرتور اخراج مي شود. در مترو ، هنوز در آرايش دلقك ، توسط سه تاجر مست Wayne Enterprises مورد ضرب و شتم قرار مي گيرد. وي قبل از تعقيب از قطار و اعدام او روي پله ها ، به دو دفاع شليك مي كند و نفر سوم را زخمي مي كند. اين قتل ها توسط توماس وين ، نامزد ميلياردر شهردار ، محكوم شده است ، و آنها كساني را كه حسود افراد موفق تر هستند را "دلقك" مي نامد. تظاهرات عليه ثروتمندان گاتهام آغاز مي شود ، و معترضين ماسك دلقك را در تصوير آرتور به دست مي گيرند. بودجه برنامه خدمات اجتماعي را قطع مي كند و آرتور را بدون داروهاي خود ترك مي كند.
سوفي در برنامه استندآپ آرتور شركت مي كند ، كه ضعيف پيش مي رود. او غيرقابل كنترل مي خندد و در ارائه جوك هاي خود مشكل دارد. بت آرتور ، مجري برنامه گفتگوي محبوب موري فرانكلين ، با نشان دادن كليپ هايي از روال كمدي در برنامه خود ، آرتور را مسخره مي كند. آرتور نامه اي را كه پني به توماس نوشت ، ادعا مي كند كه او پسر نامشروع توماس است ، رهگيري مي كند و مادر خود را به دليل پنهان كردن حقيقت ، مورد تهاجم قرار مي دهد. آرتور به وين مانور مي رود ، در آنجا با پسر كوچك توماس ، بروس آشنا مي شود ، اما پس از درگيري با ساقي خانواده ، آلفرد پني ورث ، فرار مي كند. به دنبال بازديد دو كارآگاه اداره پليس شهر گاتهام كه در مورد دخالت آرتور در قتل هاي قطار تحقيق مي كردند ، پني دچار سكته مغزي شد و در بيمارستان بستري شد.
آرتور يواشكي وارد يك اتفاق خصوصي مي شود و با توماس روبرو مي شود و به او مي گويد پني متوهم است و مادر بيولوژيكي او نيست. در تكذيب ، آرتور به بيمارستان دولتي Arkham مراجعه مي كند و پرونده پرونده پني را مي دزد. در اين پرونده آمده است كه پني آرتور را به عنوان كودك به فرزند خواندگي پذيرفت و به دوست پسر بد دهن خود اجازه داد كه به هر دو آسيب برساند. با اين حال ، پني ادعا مي كند كه توماس از نفوذ خود براي ساختن فرزندخواندگي استفاده كرد تا رابطه آنها را مخفي كند. آرتور كه مضطرب است ، به خانه برمي گردد و بي خبر وارد آپارتمان سوفي مي شود. سوفي با ترس ، به او مي گويد كه برود. روابط آنها صرفاً حاصل تصورات آرتور بود. روز بعد ، آرتور پني را در بيمارستان مي كشد.
طرح
در سال 1981 ، آرتور فلك دلقك مهماني و استندآپ كمدين با مادرش پني در شهر گاتهام زندگي مي كند. گاتهام سرشار از جرم و جنايت و بيكاري است و بسياري از مردم را از حق محروميت و فقير رها مي كند. آرتور از يك اختلال پزشكي رنج مي برد كه باعث مي شود در مواقع نامناسب بسته به خدمات اجتماعي براي دارو بخندد. پس از حمله گروهي از بزهكاران به آرتور در كوچه اي ، همكارش راندال براي محافظت اسلحه به او مي دهد. آرتور با همسايه خود ، مادر مجرد سوفي دوموند ، رابطه برقرار مي كند و او را به استندآپ روزمره خود در يك كلوپ شبانه دعوت مي كند.
اسلحه آرتور هنگام سرگرمي در بيمارستان كودكان ، از جيب او مي افتد. رندال دروغ مي گويد آرتور اسلحه را خودش خريده است و آرتور اخراج مي شود. در مترو ، هنوز در آرايش دلقك ، توسط سه تاجر مست Wayne Enterprises مورد ضرب و شتم قرار مي گيرد. وي قبل از تعقيب از قطار و اعدام او روي پله ها ، به دو دفاع شليك مي كند و نفر سوم را زخمي مي كند. اين قتل ها توسط توماس وين ، نامزد ميلياردر شهردار ، محكوم شده است ، و آنها كساني را كه حسود افراد موفق تر هستند را "دلقك" مي نامد. تظاهرات عليه ثروتمندان گاتهام آغاز مي شود ، و معترضين ماسك دلقك را در تصوير آرتور به دست مي گيرند. بودجه برنامه خدمات اجتماعي را قطع مي كند و آرتور را بدون داروهاي خود ترك مي كند.
سوفي در برنامه استندآپ آرتور شركت مي كند ، كه ضعيف پيش مي رود. او غيرقابل كنترل مي خندد و در ارائه جوك هاي خود مشكل دارد. بت آرتور ، مجري برنامه گفتگوي محبوب موري فرانكلين ، با نشان دادن كليپ هايي از روال كمدي در برنامه خود ، آرتور را مسخره مي كند. آرتور نامه اي را كه پني به توماس نوشت ، ادعا مي كند كه او پسر نامشروع توماس است ، رهگيري مي كند و مادر خود را به دليل پنهان كردن حقيقت ، مورد تهاجم قرار مي دهد. آرتور به وين مانور مي رود ، در آنجا با پسر كوچك توماس ، بروس آشنا مي شود ، اما پس از درگيري با ساقي خانواده ، آلفرد پني ورث ، فرار مي كند. به دنبال بازديد دو كارآگاه اداره پليس شهر گاتهام كه در مورد دخالت آرتور در قتل هاي قطار تحقيق مي كردند ، پني دچار سكته مغزي شد و در بيمارستان بستري شد.
آرتور يواشكي وارد يك اتفاق خصوصي مي شود و با توماس روبرو مي شود و به او مي گويد پني متوهم است و مادر بيولوژيكي او نيست. در تكذيب ، آرتور به بيمارستان دولتي Arkham مراجعه مي كند و پرونده پرونده پني را مي دزد. در اين پرونده آمده است كه پني آرتور را به عنوان كودك به فرزند خواندگي پذيرفت و به دوست پسر بد دهن خود اجازه داد كه به هر دو آسيب برساند. با اين حال ، پني ادعا مي كند كه توماس از نفوذ خود براي ساختن فرزندخواندگي استفاده كرد تا رابطه آنها را مخفي كند. آرتور كه مضطرب است ، به خانه برمي گردد و بي خبر وارد آپارتمان سوفي مي شود. سوفي با ترس ، به او مي گويد كه برود. روابط آنها صرفاً حاصل تصورات آرتور بود. روز بعد ، آرتور پني را در بيمارستان مي كشد.
قالب
خواكين ققنوس در نقش آرتور فلك / جوكر: يك دلقك بيمار رواني ، فقير و كمدين استندآپ كه جامعه مورد بي توجهي قرار مي دهد [9] ، كه سابقه سو abuse استفاده باعث مي شود او به يك جنايتكار نيهيليست تبديل شود. [10] ققنوس علاقه مند به "مطالعه شخصيت" با بودجه كم از يك شخصيت كميك بود ، و گفت كه فيلم "احساس مي كند منحصر به فرد است ، از جهاتي دنياي خاص خودش است و شايد [...] شايد هم همين باشد. اين بيشتر شما را مي ترساند. "[11] ققنوس در آماده سازي 52 پوند (24 كيلوگرم) وزن كم كرد [12] [13] و خنده خود را بر اساس" فيلم هايي از افرادي كه از خنده هاي آسيب شناختي رنج مي برند "بنا نهاد. [14] او همچنين به دنبال به تصوير كشيدن بود شخصيتي كه مخاطبان نمي توانند با او همذات پنداري كنند و براي الهام بخشيدن به بازيگران قبلي جوكر نگاه نمي كردند. در عوض ، او كتابي در مورد ترورهاي سياسي خواند تا بتواند قاتلان و انگيزه ها را درك كند. [10] كارگردان تاد فيليپس گفت كه او عمدا اين ابهام را در مورد اينكه آيا آرتور به جوكر واقعي همانطور كه در داستانهاي سنتي بتمن ديده مي شود تبديل مي شود يا شخصيت جداگانه اي را القا مي كند ، ابهام گذاشت ، [15] اگرچه ققنوس معتقد است كه آرتور سابق است.
رابرت دنيرو در نقش موري فرانكلين: [17] مجري برنامه گفتگوي شو كه در سقوط آرتور نقش دارد. [18] دنيرو گفت كه نقش او در جوكر اداي احترام به شخصيت او از "پادشاه كمدي" (1983) ، روپرت پوپكين است كه يك كمدين است كه با يك مجري برنامه گفتگوي نشان مي دهد. [17]
زازي بيتز در نقش سوفي دوموند: [19] مادري مجرد بدبين و "علاقه عشق" آرتور. [19] [20] بيتز ، يك "طرفدار بزرگ" ققنوس ، گفت كه همبازي شدن با او "يك افتخار" است ، [21] و او چيزهاي زيادي را در كار با او در صحنه بازي آموخت. [22]
فرانسيس كانروي در نقش پني فلك: مادر روحي و جسمي بيمار آرتور ، [23] كه قبلاً براي توماس وين كار مي كرد. [24] هانا گروس يك پني جوان را به تصوير مي كشد. [25]
برت كالن در نقش توماس وين: يك ميلياردر نامزد شهردار گاتهام. [26] برخلاف كميك ها ، توماس در ريشه جوكر نقش دارد و كمتر از تجسم هاي سنتي دلسوز است. [27] در ابتدا آلك بالدوين براي اين نقش انتخاب شد اما به دليل درگيري هاي برنامه ريزي شده انصراف داد. [28] [29] كري لوئيز پوترولو مارتا ، همسر توماس را به تصوير مي كشد ، گرچه اين شخصيت هيچ خطي ندارد و نه با نام از او ياد مي شود. [30] داگلاس هاج در نقش آلفرد پني ورث ، ساقي و سرايدار خانواده وين ، بازي مي كند [31] و دانته پريرا-اولسون در نقش بروس وين ، پسر توماس ، كه از بزرگسالي دشمن بتمن دشمن جوكر مي شود ، عمل مي كند. [32] [33]
اعضاي ديگر بازيگران عبارتند از: گلن فلشلر و لي گيل در نقش راندال و گري ، همكاران دلقك آرتور ؛ [34] [35] بيل كمپ و شي ويگام در نقش كارآگاهان گارتي و بورك در اداره پليس شهر گاتهام ؛ [36] مارك مارون در نقش ژن اوفلند ، تهيه كننده نمايش فرانكلين ؛ [37] [38] جاش پائيس در نقش هويت وان ، نماينده آرتور ؛ [34] [39] برايان تيري هنري به عنوان كارمند در بيمارستان دولتي آركام ؛ [40] بن ورهيت ، مايكل بنز ، و كارل لوندستد به عنوان بانكداران آرتور را مورد آزار و اذيت قرار مي دهند ؛ [41] گري گلمن به عنوان يك كمدين ؛ [42] و برايان كالن به عنوان خاوير ، همكار آرتور. [43] جاستين تروكس در نقش ايتان چيس ، مهمان مشهور در برنامه فرانكلين ، يك بازيگر مشهور اعتبار ندارد.