سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ۰۳

نقد فيلم سريع و خشن

۱۶ بازديد

سرعت ، آدرنالين و فقدان هوشياري - اين ويژگيهايي است كه مي توان به راحتي در خيابان هاي خياباني توصيف كرد ، يك پديده ورزشي زيرزميني كه پليس را در بعضي از جوامع سرگرم مي كند. همان صفت ها را مي توان براي توصيف فيلم سريع و خشمگين ، فيلم راب كوهن درباره جرم ، پليس در زير زمين و مسابقه خياباني استفاده كرد. با داستاني كه توسط بيشتر نمايش هاي پليس مخفي رد مي شود ، The Fast and the Furious به دنبال ارائه يك روايت قانع كننده با شخصيت هاي تعريف شده نيست بلكه با تعقيب و گريز اتومبيل هاي اكتان بالا كه به دنبال تعقيب مخاطبان است ، به دنبال سرگرمي بينندگان است.

به عنوان يك فيلمساز ، كوهن از اعتبار خارق العاده اي برخوردار نيست (دو پروژه مشهور او جمجمه ها و نور روز) بودند ، بنابراين نبايد جاي تعجب داشت كه سريع و خشمگين الگويي از صداقت هنري نيست. اين فيلم داستان يك پليس مخفي ، برايان (پل واكر) را روايت مي كند كه به يك تيم مسابقه خياباني به سرپرستي دومينيك توورتو (وين ديزل) نفوذ مي كند. اما مسابقه همه اين نيست كه دومينيك به آن مظنون باشد - پليس (پليس) بر اين باورند كه او رهبر باندي است كه كاميون ها را ربوده است. اين كار برايان است كه اعتماد Dominic را بدست آورد ، سپس حلقه جنايات را باز كرد. متأسفانه براي برايان ، او براي خواهر دومينيك ، ميا (جوردانا بروستر) قرار مي گيرد.

داستان بسيار آشنا است و شخصيت ها همه نوع هستند ، اما تكنيك هاي سينمايي كوهن باعث مي شود فيلم The Fast و Furious قابل مشاهده باشد. همانطور كه از عنوان پيداست ، فيلم هرگز از دست نمي رود. بي قرار و پرتحرك ، تند و انفجاري است. اين فيلم از درام هاي با كيفيت بالاتر مانند Pearl Harbor هوشمند نيست ، اما كوتاه تر و سرگرم كننده تر است. اين فيلم "لذت گناهي" دارد كه همه آن را نوشت. اين نوع فيلمي است كه مي توانيد اواخر آن قدم بزنيد ، حدود 90 دقيقه در آن غوطه ور شويد و لحظه اي را كه از تئاتر بيرون مي رويد فراموش كنيد. اين سرگرمي پاپ كورن در خالص ترين آن است. در اينجا هيچ چيز مطلوبي پيش نمي رود.

كوهن در كنار ويرايش به سبك MTV و حركات دوربين راديو اكتيو ، از بازيگران بازيگرهاي كاملاً ناشناخته اما جذاب استفاده مي كند. صورتحساب برتر به وين ديزل ، باريتون كاريزماتيك كه در Pitch Black محكوميت بازي مي كرد و به عنوان شخصيت اصلي صدا مي داد در The Iron Giant بود. ديزل بازيگري است كه بايد تماشا كند - او اين پتانسيل را دارد كه خيلي دور شود. پاول واكر (كه در فيلم The Skulls در كوهن ظاهر شد) چشمگيرتر است ، يك مو بور كوكي كاليفرنياي جنوبي با استعداد بازيگري حداقل. ميشل رودريگز (پيشرو در Girlfight) با استفاده از مارها و جاروها را به عنوان مزيت خوب لتي ، دوست دختر سكسي دومينيك استفاده مي كند. و جوردانا Brewster (سيرك نامرئي) تركيبي از نفس و بي گناهي را ارائه مي دهد. سبك كوهن به طور مداوم هر بازيگر را به بهترين مزيت خود در هر صحنه نشان مي دهد.

نوشتن يك نظرسنجي در مورد چيزي كه بسيار خالي از سكنه است دشوار است. در واقع ، تمام پيشنهادات The Fast and Furious دسته اي از افراد خوش قدم در خيابان ها با اتومبيل هايي هستند كه سريع ، سريعتر و سريع تر مي شوند. به نظر مي رسد وسايل نقليه به همان ميزان جالب است كه زن و مرد آنها را رانندگي مي كنند. يك شخصيت بد يا دو نفر وجود دارد ، يك بازي تفنگ كوچك ، و چند پيروتكنيك ، اما ، به طور كلي ، اين فيلم همه چيز در مورد مسابقه است. و هنگامي كه نوبت به دست آوردن ذات ورزش مي رسد ، ضربات سريع و خشمگين كه توسط چندين دور رانده مي شود. آيا فيلم را توصيه مي كنم؟ فقط اگر در مورد چيزي باشيد كه نبض را بالا ببرد و ذهن را كمرنگ تر كند.

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.